Cisarua - 21 oktober

Na zolang voorbereiden zijn we er dan toch eindelijk geraakt.

mijn angst om op de luchthavens verloren te lopen bleek inderdaad ongegrond, piece of cake !!

Blij dat ik dat ook weeral onder de knie heb.

Buiten dat het lang vliegen was en dat mijn lieve vrouwtje bijna de hongerdood is gestorven valt er over de vliegreis eigenlijk weinig te vertellen.

Behalve misschien dat we in Zaventem al het gezelschap kregen van een gezellige limburgse peer die het op 43 jarige leeftijd nog waagt om in de Filippijnen helemaal opnieuw te beginnen, dat is pas lef hebben !!

Bij deze wensen we je dan ook heel veel succes Chris en tot nog eens.

Toen we in Jakarta toekwamen kregen we al onmiddellijk een klopke van de hamer, amai wat is het hier warm.

De volgende schok liet niet lang op zich wachten want zo armoedig en vuil had ik het echt niet verwacht, het ene krot naast het andere en overal zwerfvuil.

Het verkeer is ook een fenomeen op zich, hier heerst echte chaos; links, rechts en over de pechstrook inhalen, met vieren naast elkaar op een 2-vaksbaan en dan nog die eindeloze stroom brommertjes die ertussendoor flitsen, getoeter langs alle kanten, kortom echte waanzin ! Daar komt nog bij dat alle chauffeurs hier Schummi-allures hebben, het kan hun niet snel genoeg gaan en ze gunnen elkaar geen meter.

Niet te verwonderen dus dat we al ettelijke keren serieus met de poepers hebben gezeten want een paar keren scheelde het niet veel of we waren frontaal op een tegenligger geknald. Hier kan je als passagier beter je ogen stijf dichtgeknepen houden, da's alleszins véééél beter voor de gemoedsrust.

Bij aangekomst in Cisarua bleek ons hotel proper en net, geen beesten op de kamer dus, oef.

Een douche en een oneetbare noedelschotel later trokken we dan op pad ; eerst de watervallen van Cilember en daarna een recce tevoet naar een nabijgelegen natuurreservaat waar we morgen naartoe gaan. Amai dat was pas echt gekkenwerk om je als voetganger in dat verkeer te begeven, een straat oversteken was flirten met de dood want het verkeer komt van alle kanten en niemand stopt hier voor voetgangers.

We hebben ook gemerkt dat +/- 2 javaanse km overeen komen met +/- 5 Belgische, rekbare kilometers noemen ze dat hier.

Blanken komen ze hier blijkbaar ook maar zelden tegen want we zijn echt wel een bezienswaardigheid, iedereen staart ons aan alsof we aliens zijn, sommigen draaien zelfs rondjes om ons meerdere keren te kunnen begapen, met momenten best wel griezelig hoor.

Ik ben er zeker van dat we hier nog straffe dingen gaan beleven !!